Асал ёнимдан уёқ-буёққа ўтиб ҳамма жойни сарамжонлаб юрар ман эса унга тикилганча хаёл оғушида ўтирар эдим. У билан иккинчи учрашувимиз "Устабозор" худудида бўлган эди, уни қаттиқ ранжитган куним, эшикни қарсиллатиб пастга тушиб кетгач орқасидан югуриб пастга тушдим, у йўловчисини ташлаб қайтаётган таксига ўтириб ман яшайдиган уйдан узоқлашиб бораётган эди, ман машинам томон югуриб бордим... афсус душ қиганимдан сўнг машинам калитини нариги кийимимда қолдирган эдим, машинам ғилдирагига бир тепиб сўкинганимча қолавердим. Эртасига "бозор"га бордим Асални топа олмадим, кейинги куни яна, индинига яна... кетма-кет ҳар куни бориб уни топа олмас эдим... Уни жойи бўлган ўриндиқда соатлаб ўтирар, баъзида ўриндиқ суянчиғига чиқиб ўтирсам, баъзида, ётиб олар эдим, ўриндиқ тахталарига кимлар томондан кимларгадир ёки шунчаки битилган, дил сўзлари, хақоратлар, сўкишлар-у, мактублар орасига ман ҳам калитим билан ўйиб ёзиб қўйдим "АСАЛ ҚАЙЕРДАСИЗ... КЕЧИРИНГ!!!". Ранжиган кундан бир хафта ўтиб ва нихоят уни топдим, борсам ўз ўриндиғида ўтириб телефонига уланган қулоқчинидан бир нималарни эшитар, қўлидаги дафтар ва китобларга қалам билан бир нималарни белгилар эди. Теппасига келиб кўланкамни устига тушурдим, у эса пинагини ҳам бузмади, бошини кўтариб "кимсан, нега келдинг?"-деб сўрамади ҳам... Манлигимни билиб туриб шундай қилаётган эди. Жахлим чиқиб кетди лекин хеч нима қила олмас эдим, бир ножоя харакатим ўзи шундоқ ҳам вайрон этганим бу мажрух кўнгилни энди буғиб ўлдириши мумкин эди... Секин ёнига ўтирдим, у хамон беэътибор эди, яхшилаб разм солдим, китоб вароқларини нозик очиб қалам билан қандайдир битиклар остига чизиқ тортаётган узун-узун бармоқларидан тортиб, хаёлини бир жойга жамлай олмаганидан (ёнида ман ўтирганим учун бўлса керак?) тез-тез бир-бири билан кўришиб қайтаётган узун киприкларигача разм солдим, у бир маромда нафас олсада нафас чиқарганда чўкиб, олганда кўтарилаётган кўксида тепаётган юраги бир маромда эмас эди... кўзлари китоб мисраларида тўлқинлар пўртанасида чайқалиб кезаётган қайиқ сингари сузишдан тўхтади... китобдан "НЕГА?"-деган сўзни топиб олдими ёки бу саволни менга бердими англамай қолдим.. у титраган лекин тахдид зохир бўлган овозда яна сўради: - Нега? Талмовсираб бир тушунчасиз ўтирганимни англагандек давом этди... - Нега келдингиз? Нега излаб юрибсиз... "Нега излаб юрибсиз?"-нахотки уни ҳаммасидан хабари бўлса, наҳотки излаб юрганим, қароримни йўқотиб ҳар куни шу ерда уни кутиб кўз олдимда гавдаланган саробидан минг бир тавалло қилиб, узр сўраб юрганимдан нахотки хабардор бўлса? Сўз бошлаш ва нима бўлсада бу бошланган сухбатни якунига ижобий нуқта қўйиш вақти ва вазифаси манга юклатилган эди... - Асал... мани... мандан хафа бўлма! Мани кечир!!! Биласизми хозир сиз оддийгина диалог тарзида ўқиб ўтаётганингиз бу сухбатда мен учун хижрон, азоб, қувонч, хаяжон, нафас қисиши, камситилиш, хўрланиш, ерга ишқаланиб ғурурларни поймол бўлиши бор эди... Ман шу ёшга кириб хали бирор қиз ёки аёлдан узр сўрамаган эдим... хатто айб ўзимда бўлган вақтларда ҳам узр сўрамас эдим, жуда дўппи тор келса "мандан хафа бўлма"-деб қўйишим мумкин эди... лекин "мани кечир!?"-деган сўз бисотимда йўқ эди, балки шунинг учундир уни тилимга чиқариб нутқ этиш учун ҳам минг азоб, тутилиш ва ғазабланишга тўғри келди... - Сен аблах одамсан!!! - Асал? - Каззоб ва бадхулқсан!!! - Асал хаддингни бил!!! Қўлларим беихтиёр мушт бўлди, хозир бу новда каби танани шу ерни ўзидаёқ остимга босиб кетма-кет зарбалар бергим, танасини ҳар бир қисмини бураб, узуб олиб хар ерга отгим келар эди... бунга сабаб бир хафтадан бери шу ерда уни излаганимни била туриб парво қилмагани камдек хозир ундан йигит бошимни эгиб узр сўраганимда "кечирдим"-демасдан ёки манга бир қараб қўймасдан ҳам хақоратлаб ташлаётгани эди... тишларимни ғичирлаши хатто унга ҳам эшитилган бўлса ажаб эмас. У қалтис ман томонга қаради... кўзларини ичида бир парда пайдо бўлиб пастки томонга судралиб йиғилди ва киприкларига осилиб томчи шаклида манзилини ўзгартирди, кейин бошқа янги парда... Бу томчилар худди мени қайнаб, ғазабнок ўкириб, бежо ураётган юрагимга бориб тушгандек бўлди... икки ёхуд уч томчи бу ашк мени қахр ва ғазаб зохир бўлган ловвуллаб қора дуд қайтариб ёнаётган қалбимни худдики бир тубсиз кўлга чўктиргандек бўлди... Бир зумда ғазабим сўнди, юрагим худди мураввати бошқа ерга бураб қўйилгандек охиста ура бошлади... - Асал мани кечир! Ман тубсиз ва чегарасиз хато қилдим... ишон хозир афсусдаман! Шуни айтиш учун, қилган ёмон ишимни тўғирлаш учун сени излаб юрибман, Асал бу гапларни гапириш менга жуда оғир... лекин сани кечиришинг ундан кўра мухимроқ! Унинг чехраси ўзгарди... кўзлари мандан қочиб бармоқлари учи билан силаётган ўриндиқнинг ёғоч суянчиғига қаради... мани кўзларим ҳам унга эргашди... ва бир ёзувга бориб тўқнашди "АСАЛ ҚАЙЕРДАСИЗ... КЕЧИРИНГ!" Асални лабида энди ним табассум пайдо бўлди... - Роса қийналдингизми? - Ман кузатиб турган эдингми? - Йўқ, шу ерда бир опам бор, шерик деса ҳам бўлади - у имлаб бир четда бизни кузатиб турган опани кўрсатди, ўрта ёшлардаги аёл. - Сохиба опа, шу киши ҳар куни телефон қилиб келиб кутаётганингизни айтдилар... - Нега чиқмадинг? - Умуман чиқиш ниятим йўқ эди... Сиз каби... - уни кўзида яна алам ва нафрат акс этишни бошлади нафас олиши тезлашиб бир хўрсиниш билан тзхтади... - Ёмон одамлар дастидан... Бошимни эгдим: - Асал ўша куни... - Эслатманг! Ман сизга дардимни айтдим, кўздаги алам ёшим қуримасидан сиз нафсингиз комига тушиб, хирсингизни адоқсиз хоҳишини дарровда тўйдиргингиз келиб қолди... Сиз ва сиз кабилар инсондан ва унинг шанидан хирсингизни устун қўясиз... Шундай инсонлар борлиги учун ҳам ишламоқчи эмас эдим лекин мажбурман, уй ижораси, қорин, мана булар - у қўлидаги дафтар, китобларга ишора қилди (манимча булар репититорини вазифадари бўлса керак?)... - Ишлама Асал! Мана ман санга ҳаммаси учун пул... - Керак эмас, сиз манга хеч кимсиз! На отам, на акам ва на... бошқа. Менга садақа керак эмас, ўз мехнатим билан ҳалоллик билан кунимни кўриб олавераман... У ҳар қандай харакатимга ва сўзимга кескин ва тушунарли қилиб жавоб бериб қўяр эди... Ўрнимдан туриб чўнтагимдан бир қанча пул чиқардим. - Жавохир ака керак эмас... - Асал бу манабаларга - дедим қўлидаги китобга ишора қилиб. - Йўқ! Кетинг бундан сўнг бунинг учун келманг, иш ва юмуш бўлса майли тайёрмиз. Машинам томон борар эканман уни яна китобига қараб олганини пайқадим... Мана бугун у яна ёнгинамда, уйимда юрибди, унга харакатлари жуда ярашар, қулоқчини орқали қандайдир қўшиқ эшитиб иш қилар ва базида харакатлариқўшиқ охангига синхрон равшда уйғунлашар эди. - Асал... - Лаббай? - Манга кофе тайёрлаб бергин.. - Хоп бўлади. У буюрилган ишни бир зумда қилиб қўяр эди, хозир ҳам бир харакатни ўзида ўзи уннат турган ишни ичида манга кофени хозирлаб олдимга қўйиб зтиб кетди ортидан қарасам бошқа иш қилиб юрибди... У худди ушбу уйни бекаси каби биладигандек эди, у бу уйга жуда-жуда ярашар эди... Хаёлларим яна чуқурлашиб борар эди, нахотки мани унга бирор туйғу боғлаб бораётган бўлса? Нима унга нисбатан илиқлик хис қилябманми? Йўқ бўлиши мумкин эмас... ахир у бир мардикор аёл-ку!!! Шунда виждоним қалқиб кетди худди бирор уловни тўхтатиш учун туйқус тормоз берилгани каби хаёлларимда бир силтаниб тўхташ иккига бўлиниб бир-бирига қарши кураш бошланиб кетди... вижон аталмиш нуқул қийинчилик олиб келадиган туйғулар бир томон, ўзлигим, нафсим, ғурурим бир томон бўлиб олишгандек худди... - Нима мардикор? Ўзингчи, ўзинг кимсан? Нари борса бир олиб-сотар даллолсанда! - виждон хужумга ўтди... - Ахир у ҳар ҳил жойларда ишлаган, ҳар ҳил эркаклар... - Эсингдами нима деган эди? "Хамма мардикор аёллар бузуқ дейди, 2 ёшли боласини қарагани борганимда ташланган эркакларни кўрдим"-деган эди... асли бузуқ бўлса ўтган гал санга имконият бермаган бўлар эдими? Ортидан бир хафта ялиниб юришинг ҳам бузуқлигиданми? - хужуми аланга ола бошлаган эди таъбийки бир ман эмас кўпгина инсонлар виждон хужамига жавоб қайтаришдан кўра қочишни доим афзал кўрадилар... - Бўлди бас қилгин! Ахир у етимхонада ўсган! - Аммо сан каби оиласи тарбиясни кўрганларни тарбиялаб қўяди... - Бўлди бас дедим!!! Хаёлий ушбу курашдан қурулиш учун ўрнимдан қалтис туриб кетдим, билолмай қолдим кофе қўлимдамиди ёки олдимдаги ойнаванд столдами хуллас тўкилиб кетиб кийимимни ҳам, столни ҳам гиламни ҳам расво қилди. Буни кўриб қолган Асал ёнимга келди: - Тинчликми? - Ха хаёл билан... - Келинг шу ерни тозалаю оламан, сиз эса эгнингиздагини алмаштириб беринг, кофе доғ бўлмасдан ювиб қўйиш керак... Ман яна унга тикилиб қолдим, ичимда эса улкан тошқин бўлаётган эди. Кириб бошқа кийим-бош кейиб чиқиб расво бўлганини Асалга узатдим. - Ишларим тугаб қолди, маставангиз ҳам деярли тайёр бўлди... - Дарровда-я, - соатга қарадим 13:20 Асални елганига ҳам 4-5 соат бўлиб қолган эди... - Ҳамма жойлар чиннидек тозза бўлди, хожатхона, ванна, ошхона, ётоқхона, кирларингиз... овқатни сузиб берсам бўлди. - Асал майин жилмайиб ошхонага юзланди. Ортидан бориб ўтирдим, олдимга мастава қўйиб қаршимга ўтирди ва ўзи учун ҳам қуйган таомидан ича бошлади. Шунда беихтиёр тилга кирдим: - Асал сенга жуда зарур ва мухим гапим бор эди... - Хўш? - Биласанми? Мана сан билан 2-3 мартта кўришдик... албатта иш юзасидан... жуда яхши инсонлигингни билдим... - нимагадир давом эттира олмадим. - Хўш? - Асал қўлидаги қошиғини хавода муаллақ қолдириб тушунарсиз гаплардан хайратланган нигоҳи билан манга қараб қолди... - Анувви... овқатингни ичавер - талмовсираб қолдимда худди хеч нима бўлмагандек кўриниш учун қўлимдаги қошиқни тез-тез ишлатиб овқат ича бошладим... лекин барибир гапни давом этдириш керак эди. - Хуллас эсли хушли, ақлли қиз экансан, сен ҳақингда кўпроқ ўйлаб қолдим... - секин у томонга қарадим. У эса энди қўлидаги қошиқни қўйиб бошини ҳам қилиб олган эди... - Нима деб ўйлайсан? Балки бир-биримизни яқиндан ва яхшироқ ўргансак... - Жавохир ака ишларим тугади... - Майли шошилинч эмас албатта, ўйлаб кўр! У ўрнидан туриб юзига фотиха тортти. - Ака кейинроқ бафуржа гаплашамиз... Хар қалай йўқ деб қайириб ташламади-ку, шунисига ҳам шукур. У кийимларини алмаштириб чиқди қўлига ишлаган ҳаққини бердим. - Асал қўшни аёлни ҳам уйини тозалаб бергин, ман санга ишониб одам олдирмадим. - дедим. У истар-истамас рози бўлди. Биз у билан тўртинча қаватга кўтарилиб эшикни таққилатдик қўшни аёл очиб бизни кулиб қаршилади. - Келинглар, келинглар. - Синглим бўшаган эдилар, қўшни... - Хммм, ишларингни битириб олдиларми қўшни? - кесатиқ ва шумлик юилан берилган саволдан Асал дув қизариб кетди, ман ҳам бироз ўнғайсизланиб қолдим. - Бўпти, бўлмаса ман борай қўшни мана нима ишингиз бўлса Асал чиннидек қилиб тинчитиб берадилар. - шундай деб ортимга ўгирилдим-у хаёлимга келган бир нарсадан яна ортга қайтишша тўғри келди. - Асал! - Лаббай? - Манга телефон рақамингизни беринг, сизда зарур гапим бор.. - пайпасланиб телефонимни уйда қолдирганимнт англадим. - Яхшиси рақамимни ёзиб олинг, телефоним уйда экан. - рақамимни дона дона қилиб айтдим. Асал "хоп бўлади"-деб ёзиб олди. Уйимга тушар эканман худдики қўлларим орасида қанотим бордек енгил эдим. Уйга кириб қозондан яна бир коса мастава қуйиб иштаха билан ичиб олдимда улфатларимни олдига анчадан бери бормаганимни эслаб йўқлга отландим. Доимгидек кайф-сафо, ўйин-кулгу, ичимлик-чекимлик билан орадан қанча вақт ўтганини билмабмиз... машинани зўрға бошқариб уйга келдим соатга қарасам ярим тундан ўтган экан, эшикни очиб ичкарига кирдим-у ўзимни душга урдим совуқ сувни бир ўзида бошимдан шаррос қуйилаётган сув парчаларига кўзларимни очиб қарадим, ажойиб манзара, ажойиб дамлар, ажойиб кун... ха бугунги кун ажойиб эди. Эрьа тонгдаги тошқин, "ғижим ёстиқ" қўшним (кулиб юбордим), кетворган, эхтиросли яна бир қўшним беихтиёр қўшнимни этагини кўтариб туриши ва машинадаги сонлари кўз олдимга келиб оёқларим орасида харакат хосил бўлди, оҳҳҳ роса ҳам ажойиб "тулпор" эканда... шу вақт бошимда чақмоқ чаққандек бўлди "Сиз ва сиз кабилар инсон ва унинг шаънидан хирсингизни устун қўясиз!"... Асал... оҳҳҳ Асал қанчалар мани бемадор айлаб ташлаябсан... қандай аёлсан... кимсан Асал? Нима учун сани соғиниб қолябман? Асал нега сани ўйлайвераман? Асал сани... сани севаман... сани севаман... севиб қолдим Асал! Ўзим билмаган холда душ тагида баланд овозда гапириб юборибман, шира кайфим бироз тарқагандек эди гўё, шу вақт меҳмонхонадан телефонимни қўнғироқ овози эшитилиб қоли... ярим кечасидан ўтганда ким бўлиши мумкин? Эгнимга халатни ташлаб артинмасдан ҳам меҳмонхонага ўтдим ва телефонни олдим нотаниш рақам. Ким бўлиши мумкин? - Алооо эшитаман? - Алооо салооом! - аёл кишини паст ва майин овози эшитилди, бу овоз жуда таниш эди, яқин-яқиндагина эўитганим бу овоз сохибасини шира кайфим сабвбиданми таний олмаётган эдим... - Алооо ким бууу? - манга ҳам ёққандек секин шивирлаб гапирдим. - Танимадингизми, яхши йигит? - қийқириб кулди сухбатдошим. - Йўқ танишилий - ман ҳам кулдим... - Кеч эмасми жуда? - қувлик билан савол берди. - Кечкиси қизиқда! - дедим-у чиндан ҳам қизиқишим ошиб бораётшан эди. - Йўғэээ? - у баралла кулиб юборди. - Тўғриси кимсиз, рақамимни қайердан олдингиз? - бироз жиддийлашдим. - Бугун ўзингиз айтдингиз! - деди кулиб - Асал санмисан? - қувониб кетдим. - Хиих қанақа Асал бу ман Шахноза бўламан! - Шахноза? Ким бу? - Вой мабу одамми бу ман теппадеги қўшнизман. - Иййй хааа исмиз Шахноз...амиди? - кутулмаган бу қўнғироқ яна мани таажубга солди, бунга рақам бермаган эди шекилли? Асалга берганимда билиб олдимикин? - Ха қўшни тинчликми? Ярим тунда... - Безовта қилдимми? - Ха-йўқ ўзи уйга эндигина келган эдим... - Кўрдим, ойнадан пастга қараб турган эдим, шунга ухламаганингизни билиб қўнғироқ қилдим. - Тинчликми ахир? - Нима десам экан? - Айтаверинг!!! - Хали олиб келган анув мардикор аёлингиз.... - Ҳа ҳа эсладим тинчликми? Юрагим тез-тез ура бошлади. - Кетганидан сўнг бир қимматбахо тросимни топа олмай қолдим. Экч жойда йўқ! - Йўғэ? Ҳамма жойларни қарадингизми? Яхшилаб? - Албатта титмаган жойим қолмади... афсус Саудиядан совға эди буни устига жуда қиммат нарса эди... шу қиздан бир суруштирайликми...? - Уни ундай одати йўқ эди, шахсан ўзимни сиовимдан ўтган, ҳалол ва пок қиз эди... балки ўзингиз бирор жойга қўйиб унутгандирсиз? Яхшилаб ҳамма жойни қарадингизми? - қайта сўрадим ва балога қолдим. - Нима ман гарангманми ёки тухматчига ўхшайманми? Мана чиқиб ўзингиз ҳам қаранг! Ўша мардикор олган, тонг отса гаплашаман у билан керакли жойда, керакли одамлар ёрдамида, тан олади, тан олмай қайерга ҳам борар эди? - у шундай деб телефонни қўйиб қўйди. Мани устимдан энди қайноқ сув қугандек бўлди, Асал ҳақидаги фикрларига энди қора ранглар аралашиб кетди, қарама-қарши фикрлар таъсирида гангиб қолдим ва бирдан кўзим очилди. Агар Асалга тухмат бўлаётган бўлсачи, у бечора чорасизликдан тан олсачи унда нима бўлади бадном қилиб ташлашмайдими? Уни химоя қилиш керак агар олмаган бўлса яхши ҳаммаси ўз ўрнида қолади, агар чиндан олган бўлса асл башарасига ниқобини йиртиб ташлаб бир боқаман! Шу хаёллар билан эгнимдаги халатимни техлик билан ерга ташлаб устимга биргина майка ва тегимга биргина шортик кейдиму эшикни қулфлаб тўртинчи қаватга чиқдим қўшнимни дабдабали эшигини секин чертдим. - Ким у? - Бу ман Шахноз - нимагадир унга Шахноз деб мурожаат қилдим. У эшикни очди, бу сафар эрьалабги халатига нисбатан анча калта халаб қийиб олган эди, узунлиги бор йўғи сонларинигина ёпадиган ёқа қисми ҳам кенг кўкракларини ўртасидаги ариқчаси бемалол кўриниб турар эди "киринг" - деб орқага бурилганда эса халатни орқасида икки курагини ўрнида катта юрак шаклидаги тўр кўринди тўр ортидан эса Шахнозни оппоқ бадани кўриниб турар эди. Унинг сепиб олган атири ҳам шу қадар муаттар эдики инсонни эхтиросий майлларини чертиб хисларини уйғотар эди. - Нима бўлди Шахноз? - мақсадга ўтдим. Шунда бирдан қўшним манга қараб йиғлаб юборди ва манга ўзини ташлаб елкалари силкиниб кетди. Уни зўрға тутиб қолдим шу билан бирга уни ушлаб қолиш учун қўлимни белларидан ўтказиб қучоқлаб олишга мажбур бўлдим. Уни квлта халатидан озод оёқлари мани оёқларимга тегиб турар зеро узунлик борасида уни халатидан қолишмайдиган шортигим ҳам оёқлар ва сонлар ишқаланишига монелик қилолмас эди. Қучоғимдаги бу ўзим бир неча минут олдин минишни хаёлий хохлаганим "тулпор"дан таралаётган хид бошимни айлантириб қонимни қизитиб юборди. Тилим зўрға айланвр эди. - Т-тинчлими Шахноз? - Мени кечиринг!!! Сизни ярим тунда безовта қилдим. - Хечқиси йўқ тинчлик бўлса бўлди, яна нима бўлди? Ўша тақинчоқми? - Йўқ! Ха ўша... у топилди! - Эх хайрият-э ана топилибди-ку? - хурсанд бўлиб кетдим. - Ха бошқа тиллаларим турадиган қутида экан. - у қучоғимдан секин бўшалиб халати чўнтагидан қалин ва оғирроқ (бошқа шунга ўхшаш тақинчоқларга нисбатан) тилла занжирни тутқазди. - Топилгани яхши бўлибди. Хурсанд бўлдим сиз учун. - нима қилишни билмай тараддудланиб қолдим. - Узр сизни ҳам безовта қилдим ярим кечаси, аммо топилгунга қадар ўзим хам сиқилиб қолдим. - Шахноза шундай деб юрагини ушлади. - Хатто маззам қочиб қолди, мана яна бошланди дори ичябман тинмай. - Ийй тинчликми? - у деворга суяниб қолди ман яна уни ёнидан тиргаб меҳмонхонасига олиб кирдим, чиндан у ерда столда юрак сохасига тегишли дорилар турар эди. Биз ўтирдик у дори ичди менга эса ичимлик қуйиб берди, ўткир ва муздек ичимлик манга ёқди ва кейинги узатган рюмкасини ҳам бўшатиб қайтардим. Шахноз шундоқ қаршимда ўтирар калта халатини икки этаги икки ёнига тушиб турар эди халатни фақат белидаги белбоғи тутиб турар эди хира ёруқлик тушиб турган оёқлари орасига қарадим кўзга билинар-билинмас бўлиб кўриниб турган ним пушти аёллар трусиги кўзимни асир қилиб олган эди, буни билгандек ёки кузатиб тургандек Шахноз икки тиззасини бир-бирига теккиздириб олди, энди хеч нима кўринмай қолганидан безовта бир қиммирлаб олдим. Хозир ақл хушимни йиғиб чиқиб кетмасам ҳаммаси бошқача якун топишини кўнглим сезиб турар эди ўрнимдан турдим: - Майли Шахноз ман уйга кирай. - Майли. - у майин жилмайди рахмвт сизга. - Арзимайди бемалол. - шундай деб эшик томонга юраётиб қўлимда ҳали-ҳамон ўша қалин тақинчоқ борлигини билиб қолдим. - Иййй буни хаёл билан... қаранг, мана Шахноз. У қийқириб кулиб юборди ва қўл узатиб олмоқчи бўлди, бирдан қўлини тортиб олдида манга жуда яқинлашиб бирдан ортга қаради манга орқа қилиб туриб олдида икки қўли билан бўйнидан тутиб сочларини теппагв кўтарди ва: - Илтимос тақиб қўйинг - деди. Ман буни кутмаган эдим бироз тараддудланиб "хоп" дедимда қўлларимни бўйнидан ўтказиб тросни иккинчи қўлим билан хам ушладим ва унга тақиб қўйиш учун уннаб кетдим, қиналганим сари Шахноз ўзини манга яқинлаштириб берар эди охири унинг бироз чиқиб турадиган думбалари мани ўзи шундоқ ҳам йўғон томир каби шишиб-гупириб ётган олатимга тиралди. Ва шу лахзада қўлимдан трос тушиб кетди, қўлдарим бироз хавода муаллақ туриб қолди ва кейин янги манзиллари сали илдамладилар чап қўлларим билан Шахнозни калтагина халатини тагидан кўтариб киндигигача олиб чиқдим ва бироз олдин кўрганим пушти трусикни теппа қисмидан бармоқларимни учини ботириб қувуқ сохасидан пастга қўлларимни харакатлантирдим, ўнг қўлимни эса халатини кўкрак қисмидан ичига киргиздирдим, елкаларидаги тўр устидан қайноқ бўсани берганимда Шахноз қулоқларни баландлиги билан эмас балки эхтирослилиги билан қоматага келтирадиган даражада "оҳҳҳ" тортиб юборди. У шиддат билан ман томонга қаради ва лабларини лабларим устига босди. Уни енгилгина кўтариб думбаларидан тутиб қаршимдаги ётоқхонага олиб кирдим ва кенг диван устига ташладим, у бир зумда халати ва трусигидан озод бўлди ман хам ўз кийимларимни улоқтирдим... Йўлка чироғи ётоқхонага тушиб турар уни нурида эса ётоқхонадаги лаззат рақси кўзга ташланар эди, эркак ва аёлнинг гўзал танаси бир-бирига муштарак тарзда синхрон харакат қилар, мушаклар тортишиб-бўшашар, оғизлар нидосиз очилиб қаттиқ нафас олинар эди... Аёл кишининг кучли оргазм тасирида чеккан лаззат нолалари, клиторга тез-тез кириб чиқаётган йўғон олатнинг ўзидан чиқараётган овози, бўшалиш лахзасидаги худди бир хор жамоси сингари бир жуфтлининг бир хил харсиллаб оххх тортиши... булар тонгача бир неча бор давом этди... душга кирган жуфтлик душ остида шу қадар жўшқин ва эхтиросларга лиммо-лим харакатлар билан бир-бирларига бориб келишар эдики худди бу юракни уришига ўхшар эди... Эрта тонгда кўзларимни Шахнозни ётоғида очдим, кийимларимни кийиб уни уйғотдим у кулимсираб юзларимдан бир бўса олди ва пар тўшак остига кириб кетди. Ман ўз уйимга чиқиб ювиниб олдим ва соатга қарадим 09:30 телефонимга шу вақтгача бир неча қўнғироқлар ва СМСлар жўнатилган эди... бегона рақамлар... хеч бирига жавоб бергим келмади, музлатгичдан ичимлик олиб кечаги кайфдан орттирилган бош оғриқни ечиш учун икки рюмкани бўшатиб енгил тин олдим ва ўзимни диванга ташлаб яна уйқуга кетдим. Эшигим қўнғироғи чалинишидан уйғониб кетдим соатга қарадим 15:38 анча дам олибман, эшикни очдим қаршимда Шахноз турар эди бир қўлида каттагина торт. - Жавохир сизни туғулган кунимга таклиф этаман, бугун ўз уйимда, меҳмонга салонимиздаги 4-5 та қизни ҳам таклиф қилганман - деди. Унга яқинлашиб юзидан ўпиб қўйдим: - Табриклайман, Нега вақтлироқ айтмадингиз? Ахир ман ҳам совға олар эдим. У айёрлик билан кулиб кўзини қисиб қўйди ва: - Кеча туни билан айтишга фурсат топа олмадим. - деди ва уялгандек югурганча теппага чиқиб кетди. Ортидан кулиб қараб қолдим, уйга кириб уст-бошимни алмаштириб машинамга ўтириб йўлга тушдим шахарни айланиб негадир "Устабозор" худудига яқинлашиб қолдим лекин яна негадир бир чорраха қолганда йўлни чапга бурдим, гул дўконлари олдида тўхтаб катта хашаматли буклет қилдирдим, кейин совға дўконига бордим, ичимликлар дўкони... шундай қилиб бошқа ишларини ҳам бажариб кун кеч бўлганда уйга келдим. Қора кастюм-шим оқ кўйлак, қизил галюстик... камдан кам классик услубда кейинаман лекин бугун меҳмонлар кўп бўлади... Тўртинчи қаватда эшик қўнғироғини босишим билан эшик очилди, бир нотаниш қиз манга бошдан оёқ қараб олдида ичкарига қараб "Шаха у нас гостей"-деб бақирди мани бошлаб меҳмонхонага олиб кирди, катта ва бисёр жастурхон тузатилган, атрофида 5-6 чоғли гўзал жувонлар тўрида эса келинлардек ясанган Шахноз ўтирар эди. Қўлимдаги гулимни ва совғани унга бериб лабидан бўса олиб қўйдим. Атрофимизда қий-чув бўлиб кетди қизлар қувнаб бақириб-чийқиришар эди... Ҳамма уни табриклаб тос айтиб шароб кўтариб чиқди, ичкилик ва гиёхванд чекимлик ўртада айланишга тушди... Ундан кейин бошланди ўйин-кулгу, рақс-валс, ичимлик-чекимлик, қизиқарли ўйинлар, бўсалар, ичимлик-чекимлик... кимлар биландир ўйнадим, кимлар биландир ўпишиб, ялашиб ётдим, қайсидир қиз стол устида "стрипданс" кўрсатган, қайсидири билан бир хожатхонада бирга бўлаётган эдим, бир қарасам қайси биринидир душ тегида оғзига қониқябман, кўзимни бир очсам Шахнозани ётоқда ортидан "миниб" ётибман, кимгадир ярамадим шекилли оғзимга қанақадир дори солди ва ютиб юбордим... хаммаси бошидан бошланди... худди лаззатли ва эхтиросли туш ё кинода супер қахрамон бўлиб қолган эдим ётоқда 2-3 аёллар билан муомалани жойига қўяётган бўламан... қайсидири эски русмдаги "палароид" фотоаппаратида хаммани ҳамма холатида расмга олар ва юир лахзада тайёр бўлган суратни деворларга ёпиштириб қўяр эди... Ҳаёт ва ҳаёл, ўнг ва туш аралашиб кетди, мастлик ва ростлик чегараси қолмаган эди. Охири ҳаммаси бир лахзада ўчиб қолди... Кўзларимни очсам кенг диванда 2-3 қиз қуршовида ётибман, ҳаммаси уйқуда, бошим худди темирчини босқонидек гум-гум қилар оґриққа чидаб бўлмас эди, устимда бир парча мато йўқ, ётоқдошларим ҳам шу ахволда, секин туриб мехмонхонага ўтдим, у ерда ҳам 2-3 қиз бир бирини қучиб яримялонғоч ухлаб ётишар эди. Уйни ахволига қараб бўлмас, хамма ёқ овқат қолдиқлари, ичимлик шишалари, қизларни ҳар хил кийимлари, деворларда ўзим иштирок этган лекин жуфтим ҳар-ҳил қизлар бўлган бехаё суратлар (кечаги "палароид"ни шарофати), бир четларда презирвативлар, хожатхона тиқилиб қолган полларида қусуқлар, хуллас кеча тунда бу ерда нима юўлганини бир кўришда англаш хам қийин эди. Уст-бошимни топа олмай ваннадан узун сочиқ олдимда белимдан пастини ўраб олдим, негадир Шахноз йўқ эди ёки уни топа олмаётган эдим... Меҳмонхонадан тегида озгина қолган ичимликри топиб ютоқиб ичдим ва ваннага кириб душ қила бошладим, уйда ғўнғир-ғўнғир бошланди, демак қизлар турган, Шахноз кимларгадир иш буюрар эди. Душдан чиқиб артинмасдан ҳам яна сочиққа ўрандим ва ташқарига чиқдим... чиқдим-у... қаршимда қўлига пелисос ушлаб турган Асални кўрдим... кўрдим, у ҳам мени кўрди... иккимиз ҳам карахт ахволда эдик у бир манга бир уйга бир шу уйдаги ярим ялонғоч қизларга бир деворларга ёпиштириб ташланган кечаги лаззатли дамлардан гувохлик берувчи "палароид" суратларига қараб чиқди... ва индамасдан ёнимдан ўтиб хоналарни йиғиштиришга тушди. Мандаги карахтлик хали хамон тарқамаган эди тилим айланмас, нима қилишни билмас эдим... Шахнозадан кийимларимни сўрадим у уларни мардикор аёлларга ювишга берганини айтганда керак эмаслигини тезда беришини сўрадим. Бир оздан сўнг Асал билан бирга келган Сохиба опа кийимларимни қўлимга олиб келиб берди, унинг кўзларида нафрат ва афсус зохир эди. Ўқ ургандек уйимга тушдим нималар бўлаётганини тушунаолмаётган эдим... бирдан кўнглим айниб бир ўқчидим, қорнимда кучли оғриқ сезиб полда думалаб қолдим... хушимдан кетиб қолдим, оғриқ шу даражада кучайдики хатто бехуш холатимда ҳам сезиб турар эдим, қанча ўтди билмадим ўзимга келиб зўрға "тез ёрдамга" телефон қилишга улгурдим яна хушимни йўқотдим... Кўзимни очганимда қандайдир палатада шифтга термулиб ётар эдим, хамшира келди, укол қилди, кўричак бўлганлигимни айтиб кескин харакатдан сақланинг деди. Шифохонадан бир хафта деганда жавоб беришди, уйга келдиму бир хафтадан бери ичимни каламушдек кемириб ётган муаммо ва саволларга жавоб топиш учун кийим-бошимни янгилаб "Устабозор"га йўл олдим... Манга таниш ўриндиқ бўм-бўш эди... бориб ўтирдим, бошқа ранга бўяб қўйишибди ундаги ҳамма-ҳамма ёзувлар, хатлар, хақоратлар, сўкишлар ва илтимослар... йўқ бўлиб кетган эди.... Бу ерга яна бир хафта тинимсиз қатнадим соатлаб кутдим, кузатдим... лекин хеч бир фойдаси бўлмади... Бир хафтадан сўнг қўққисдан Сохиба опани кўриб қолдим, олдига бориб салом бердим: - Опа яхшимисиз? - Раҳмат, хўш хизмат ука? - Асал... қайерда опа кўринмайди? - Энди Асал йўқ, уни унутинг ука... - Опа илтимос ман у билан бир маротаба бўлса ҳам кўришишим керак, сўнги мартта, илтимос... - Уни қайерда эканлигини билмайман, билсам ҳам сизга айтмас эдим ука - деди йиғлагудек бўлиб. - Нега Асалга учрадингиз сиз? Сиздан олдин қувноққина қиз эди...Сизни бир кўрди-ю ўзгариб қолди, уйингиздан келиб сизни хатто ич кийимларингизни ҳам ювиб берганини айтганда тушундимки у сизни ёқтириб қолган эди... лекин хафа бўлди қилган қилмишингиздан, уни фохишадек кўрганингиздан ўксиди, бир хафта ишга чиқа олмай уйида йиғлаб ётди, ўшанда сиз ҳам шу ерда уни кутар эдингиз... бу ҳақида айтсам у йиғлаб "ростданми, мани кутябдиларми?"-деб йиғлаб юборар эди... Сизни кўришмасдан олдин кечириб бўлган эди, кейин кўриштинглар, убу қилиб аврадингиз... сўнги бор сизни уйингизга бориб келганда ундан бахтли одам йўқ эди... "Хожам манга зарур ва мухим гапим бор - дедилар, Эсли-хушли қиз экансан, майлими яқинроқ танишсак -дедилар, яна рақамларини бериб телефон қилишимни зарур гаплари борлигини айтдилар"-деб жинни бўлаёзди... эртасига эрта тонгдан телефон қилишга тушди, жавоб бўлавермагач, аразлаб "энди ўзлари қилсинлар ёки излаб келсинлар"-деб ўтириб олди... лекин на келдингиз ва на телефони жиринглади... у ҳайрон ва лол эд, хомуш тортиб хафсаласиз бўлиб қолди, бир кундан кейин эса бояги хонимча келиб Асал ва мани қўярда қўймай олиб кетди, Асал кўнмади у эса "Сиз халол ва тўғри, покиза ва оқила қизсиз, сиздан бошқаси керак эмас"-деб авради. Асал бечора балки Жавохир акамни кўриб қоларман ахир қўшнилари-ку деган умид билангина у хонимчани уйига йўл олган эдик... у ерда эса сиз... - Сохиба опа жимиб қолди... - Опа ман тамом бўлдим, мани тамом қилишди... лекин илтимос Асални гапиринг у тинчми, соғми, илтимос бошқаси керак эмас - дедим ўтиниб. - Ўша сизни бир ахволда учратишимиздан бир хафта олдин Асал бошқа шаҳардаги Олий ўқув юртида Давлат имтихонидан ўтган эди... кейин бу воқеалар бўлди, Асал тушкунликка тушиб қолди, ўзига бир нима қилиб қўймасин деб унга қараб турдим, кеча эса имтихон жавоблари келди, у ўқишга киргани ҳақида билдик бугун эрта тонгда у жўнаб кетди... Энди ортига сира қайтмаслигини фақат юқорига чиқиши кераклигини, жамият ва ватан учун чин инсон бўлши кераклигини айтдим... - Сохиба опа шундай деб олдиндан узоқлашиб кетдилар... Қулоқларим остида Асалнинг "Сиз ва сиз кабилар инсондан ва унинг шанидан хирсингизни устун қўясиз..." - деган сўзлари портлагандек бўлди... Орадан анча вақтлар ўтди эсимда йўқ қанча ойлар ўтгани, ўзимга қарамай қўйган эдим, улар қаровсиз, умуман уйга бормас эдим, чойхоналарда улфатларим даврасида, опирациямга кўп бўлмаган бўлса ҳам яна ичиб-чекишни бошлаган эди, айлантирадиган пулларим, заргарлик буюмларим кайф-сафо деб битган эди, бугун эса қадрли ва қимматбахо машинамни ҳам сотдим, бугун туғулган куним 7-8 улфатларимни олиб мана чойхонада ўтирибмиз... Шу вақт телефоним жиринглади: - Алооо ким бу? - Жавохир ака... - Ҳа... лаббай.. ким бу? - қалбим шу ширали овоз соҳибасии танигандек эди, уни танийман, жуда яқин-яқиндан танийман... хаяжон ва энтикиш билан нафас йутиб кута бошладим... - Ким бу? Айтинг илтимос... - Ўзингиз топинг... наҳот эслай олмайсиз... Тамом бўлган эдим, кўзларим олдида биргина сиймо ва биргина ном турар эди... - АСАЛ... сизмисиз? - ..... - Гапиринг илтимос... - Қанақа Асал Жавохир ака бу ман Шахноз... - А? Ким?... - Азизим танимаябсизми қўшнингизман... бугун туғулган кунингиз экан, шуни билиб қолган эдим, сизга ажойиб сюрприз тайёрлаб қўйдим... - Қандай? - Ажойиб дастурхон тузаб тортларни тайёрлаб қўйдим, келасиз-а, ахир анча бўлди кўирмаганимизга ҳам, фақат иккимиз бир байрам қилайлик, уйингиз ҳам қаровсиз, анчадан бери... Жавох келасиз-а...? - шунақа эркаланиб сўрар эди асабим қақшаб телефонни ғижимладим ва улоқтириб юборишимга сал қолди лекин... бирдан тўхтадим... телефондан бирдек "келасиз-а? келасизми?"-деган саволлар янграр эди - Ха бораман!!! Тайёргарликни қаттиқ қил жоним бугун сани тунинг бўлади! - дедим. У ёқдан: - Ох ох ох яшанг жонгинам - деган сўз келгач "қизил"ни босдим-у улфатларимга юзландим. - Дўстларим хабарингиз борми-йўқми билмадим бугун мани туғулган куним...- даврада хуштак ва қарсаквозлик бўлиб табриклар янгради... қўлимни кўтариб тинчлантирдимда давом этдим. - Бугун хамма базму-жамшид, кайф-сафо манда... Яна давра жонланди: - Энди эса хозир сизлар билан бир жойга борамиз байрам ўша ерда бўлади... Бир ажойиб, роса минишли "бия" бор, оғзидан чиқиб кетгунча фақат кетма-кет ёки бирваракайига миниш керак уни - дедим Энди давра қутириб кетган эди: - Ох Жавах жонинг соғ бўлсин қани бошла. - Ха ха бошла, патини юлиб оламан ўша машуқангни. - Бир ўртага олиб "олинг-солинг" қиламизда жонидан - каби хар-хил гаплар ва қий чувлар билан қўзғалишдик. - Йигитлар у жонивор отичакдек гап сизларни чарчатиб ҳам ташласа керак? Даврада тўпалон бошланди: - Нима кўрсатчи ўшани ўзи. - Онасини сутини оғзига келтираман. - Эрталабгача лабини излаб тополмайдиган қилиб ташлаймиз, ах-ах-ах... Яна даврада кулгу бўлиб хамма машиналарга жойлашди: - Унда ман бир почкагина қувват дори олволай боллар чарчаб қолса ичишади... Шахнозда топиладими йўқми ҳали... Ий хая сиз азиз ўқувчим хоҳиш борми сиз ҳам ўтаверинг бугун барча базм мандан... ПС: Ҳурмали ўқувчи бу шунчаки бадий тўқима эди, якуний қисмни биринчи "оригинал" (асл) нусха ўчиб кетди, лекин қайта ёзилгани ҳам чакки чиқмади...